Maandag t/m vrijdag 9.00 - 12.30 - 14.00 - 19.00
Wat is de levensduur van een batterij elektrische auto?
Ten eerste is het interessant om te kijken naar de gemiddelde levensduur van een elektrisch voertuig. Het komt zelden voor dat de batterij van een elektrische auto het einde van zijn levensduur bereikt. Met andere woorden, de capaciteit om elektriciteit te besparen is 0 %. Wij zijn daarom van mening dat een batterij moet worden vervangen als deze niet meer dan 70 % energiebesparingscapaciteit heeft, wat ongeveer 8 tot 10 jaar oud is.
Dat is tenminste wat autofabrikanten aanraden. Maar deze batterijen vervangen betekent niet dat u ze weggooit. Ze worden teruggewonnen voor gebruik in stationaire opslag.
Stationaire opslag maakt het mogelijk om elektriciteit op grote schaal op te slaan.
Dit systeem compenseert de tekortkomingen van hernieuwbare energieproductie. Wind- en zonne-energie zijn "intermitterende" energiebronnen. Ze zijn afhankelijk van externe factoren die geen constante productie garanderen. In die zin zou het opslaan van energie met behulp van stationaire opslag het mogelijk maken om aan de elektriciteitsbehoefte te voldoen wanneer de omstandigheden niet gunstig zijn voor productie.
Dit is een van de grootste uitdagingen voor de toekomst, aangezien we verwachten dat 2030 dat 40 % van de elektriciteitsproductie afkomstig is van hernieuwbare bronnen.
Kunnen batterijen van elektrische auto's gerecycled worden? Hoe worden ze gerecycled?
Het lijkt misschien voor de hand liggend, anders zouden we dit artikel niet schrijven, maar ja, accu's van elektrische auto's kunnen gerecycled worden! Met het vorige punt hebben we u al op het goede spoor gezet. Maar hoe kunnen ze worden gerecycled?
Een batterij van een elektrische auto wordt niet altijd op dezelfde manier gerecycled als bijvoorbeeld een telefoonbatterij.
Recycling omvat een aantal stappen, die we hieronder in detail zullen uitleggen:
- De batterij wordt eerst ontladen
- We verwijderen het plastic en de elektronische behuizing, evenals het aluminium.
- De cellen in de batterijkernen worden tot poeder vermalen.
- De verschillende metalen in dit poeder worden geëxtraheerd en gesorteerd door middel van vuur of chemie.
Bij het recyclen van een batterij moeten een aantal veiligheidsmaatregelen worden genomen. De meeste van deze componenten zijn zeer ontvlambaar en giftig.
De verschillende metaalterugwinningsprocessen
Er zijn twee verschillende methoden die recyclingbedrijven gebruiken om metalen te extraheren en te sorteren.
- Pyrometallurgie: Deze methode scheidt de metalen door condensatie. Afval van lithiumbatterijen wordt in een oven gevoerd. Dit levert drie producten op:
- zuivelproducten
- ferrometalen
- non-ferrometalen
De slakken zullen worden gebruikt als wegvulling en voor de productie van steenwol.
Ferrometalen worden over het algemeen hergebruikt in bijvoorbeeld TGV-remschijven, terwijl non-ferrometalen geraffineerd moeten worden.
- De hydrometallurgiemethode: de metalen worden magnetisch gescheiden. Hierdoor worden ferro- en non-ferrometalen gescheiden. De ferrometalen zullen in staalfabrieken worden gebruikt, terwijl een zure oplossing op de non-ferrometalen zal worden toegepast om de elementen te scheiden die voor de metallurgie bestemd zijn.
Al deze processen maken het mogelijk om de kostbare elementen in deze batterijen terug te winnen in de vorm van ingots van grondstof.
Wat kan er uit een batterij gerecycled worden?
De Europese regelgeving vereist nu dat ten minste 50 % van de materialen in een batterij wordt gerecycled. Dit percentage is duidelijk veel lager dan wat we kunnen herstellen.
Voor een batterij die gemiddeld 500 kg weegt, recyclen we over het algemeen 60 % van het totale gewicht. Dit cijfer kan variëren afhankelijk van de conditie van de batterij. In Frankrijk is het recyclingpercentage van batterijen gestegen tot 65 %.
Bepaalde zeldzame metalen zoals lithiumde kobaltde nikkel of de koper kunnen worden teruggewonnen bij 90 %.
Recycling van batterijen van elektrische auto's: wat staat er op het spel?
Op dit moment rijden er meer dan 220.000 elektrische voertuigen rond in Frankrijk. Elk van deze voertuigen vertegenwoordigt een goudmijn als de recycling geoptimaliseerd wordt. Maar waarom? De markt voor elektrische voertuigen is booming, maar zit ook vol twijfels. Fabrikanten zoals Tesla wijzen met de vinger naar de crisis rond Covid, die het moeilijk maakt om bepaalde materialen te bemachtigen die essentieel zijn voor de productie van elektrische voertuigen. Deze omvatten tekort aan halfgeleidersMaar er wordt ook een tekort aan kobalt voorspeld, een ander essentieel element bij de bouw van elektrische auto's. Door batterijen zo efficiënt mogelijk te recyclen, kunnen we bepaalde tekorten voorkomen en vermijden dat we voortdurend grondstoffen moeten importeren.
Een andere grote uitdaging is het recyclen van batterijen uit elektrische auto'sDe impact van batterijen op het milieu kan sterk worden verminderd. De componenten in de batterij zijn het meest vervuilend en het moeilijkst te winnen. Voor de extractie ervan zijn enorme hulpbronnen nodig, zowel materiële als menselijke. Het verwijderen ervan leidt vaak tot vervuiling van de plaatselijke bodem of waterwegen. Door zoveel mogelijk te recyclen, verminderen we dus krachtig onze CO2-uitstoot tijdens het productieproces. Dit maakt elektrische voertuigen nog milieuvriendelijker dan hun tegenhangers met interne verbranding.
Op dit moment stoot een elektrisch voertuig 9 ton CO2 uit over de hele cyclus, vergeleken met 22 ton voor voertuigen met verbrandingsmotoren. Het verschil is vooral duidelijk in de levenscyclus, waar EV's 2,34 ton CO2 uitstoten in vergelijking met 18 ton voor verbrandingsmotoren. De tekortkoming van elektrische voertuigen in vergelijking met verbrandingsmotoren zit in het productieproces, waar de productie 6,57 ton CO2 uitstoot, waarvan alleen al 3,15 ton door de productie van batterijen. Het verminderen van de CO2-voetafdruk van een elektrisch voertuig in de productiefase zou de ecologische kloof met een auto met verbrandingsmotor vergroten en de aankoop des te meer rechtvaardigen.
Recycling: goed voor de economie?
Een ander voordeel van het maximaliseren van het recyclingpercentage is dat het de kosten van elektrische voertuigen op de lange termijn zou kunnen verlagen.
Minder afhankelijk worden van leveranciers zou autofabrikanten kunnen helpen om hun productiekosten te verlagen en zo de inkoopprijzen te verlagen. Het is mogelijk dat het recyclen van batterijen de vraag naar lithium met 25 %, kobalt met 35 % en lithium met 55 % kan doen afnemen. koper. Met andere woorden, dit is geen geringe prestatie. In deze zin is dee Europese Commissie wil het gebruik van gerecyclede grondstoffen in productieprocessen vanaf 2030 verplicht stellen.. We hebben het over 12 % gerecycled kobalt, 4 % lithium en 4 % nikkel.
Wie doet er mee aan recycling?
Veel mensen hebben het belang van recycling in de autosector ingezien. Veel spelers hebben er hun specialiteit van gemaakt. En dat is maar goed ook, want meerdere spelers die batterijen kunnen recyclen betekent meer gerecyclede batterijen.
Een van de oprichters van Tesla lanceerde bijvoorbeeld zijn eigen recyclingbedrijf in Redwood. Er is ook een start-up in Zweden genaamd NorthVolt die er zijn beroep van heeft gemaakt.
In Frankrijk heeft een grote speler zijn intrede gedaan op het gebied van het recyclen van accu's voor elektrische auto's. Dit is Oranoeen Frans bedrijf dat gespecialiseerd is in engineering voor de splijtstofcyclus.
Orano en zijn industriële partners lanceren een pilootproject om batterijen voor elektrische voertuigen te recycleren. Projectdirecteur Didier David voorspelt nu al dat er in 2030 meer dan 500.000 ton batterijen gerecycled zullen zijn. Dit cijfer zou wel eens sneller kunnen stijgen dan verwacht, aangezien de belangstelling voor elektrische voertuigen blijft toenemen, samen met de bezorgdheid over het milieu.
Wat zijn de gevaren van recycling?
Door batterijen van elektrische auto's te recyclen en de cellen terug te winnen voor hergebruik, voorkomen we dat ze in het milieu terechtkomen.
Dit kan bijzonder gevaarlijk zijn als u bedenkt dat deze producten zeer vervuilend zijn. Ze kunnen de bodem en het water vervuilen, wat schade kan toebrengen aan de plaatselijke flora en fauna. Wanneer deze bestanddelen per ongeluk in contact komen met levende wezens, kunnen ze het zenuwstelsel en de spijsvertering aantasten. Sommige elementen zijn ook zeer kankerverwekkend, schadelijk voor de luchtwegen en corrosief voor de huid.
Een van de gevaarlijkste stoffen voor de natuur is waarschijnlijk lithium. Dit grondstofis zeer ontvlambaar en giftig. Als het vlam vat, geeft het rook af die irriterend en giftig is voor organismen, en het is zeer destructief. Een ander element dat zeer gevaarlijk is voor de gezondheid is waterstoffluoride, dat in kleinere hoeveelheden aanwezig is in elektrische voertuigen, maar toch aanwezig is. Als het in de natuur achteruitgaat, kan contact ermee oogirritatie (bindvliesontsteking, keratitis, corneale troebelingen) en irritatie van de luchtwegen (faryngitis, laryngitis, chronische bronchiale aandoeningen, uiteindelijk bronchiale stenose, pulmonale stenose en longoedeem) veroorzaken.
Met het oog op al deze factoren is het duidelijk dat de recycling van batterijen voor elektrische auto's in de toekomst een belangrijke kwestie voor de elektrische auto-industrie zal zijn. Zowel voor de sector zelf als voor de milieukwesties eromheen. En de spelers op de markt zijn zich hier terdege van bewust. Daarom worden er dagelijks maatregelen genomen door de autoriteiten, zowel lokaal als op grote schaal met de Europese Commissie. En daarom begeven steeds meer bedrijven zich op dit gebied, zoals we hebben gezien bij het Orano-project en de Zweedse start-up NorthVolt. Het recyclen van batterijen is een belangrijk punt dat verder gaat dan een eenvoudig ecologisch initiatief. Het optimaliseren ervan zou de problemen van enkele van 's werelds grootste autofabrikanten kunnen oplossen.
